· Zbliżając się do miejsca zdarzenia zawsze zadbaj o swoje bezpieczeństwo. Upewnij się, że zarówno Tobie, jak i osobie poszkodowanej nie będzie zagrażaj niebezpieczeństwo. Nie zawsze jest to ruchliwa ulica, czy niebezpieczny teren budowy. Jeżeli pomagasz komuś na chodniku, w parku czy osiedlu upewnij się, że nie ma innych zagrożeń, np. pies poszkodowanego, który może Cię zaatakować, czy podejrzane osoby stojące w pobliżu, które mogły się przyczynić do stanu poszkodowanego;

· Jeżeli upewnisz się, że miejsce jest bezpieczne możesz podchodzić do poszkodowanego. Jeżeli posiadasz rękawiczki jednorazowe – załóż je!

· Do poszkodowanego zawsze podchodź od strony nóg, podchodzenie do niego od tyłu może spowodować niepokój i gwałtowne ruchy szyi (u poszkodowanych, u których występuje uraz głowy takie ruchy mogą być niebezpieczne);

· Podchodząc do poszkodowanego mów do niego już z daleka, jeżeli nie reaguje na Twoje słowa uklęknij przy nim i delikatnie potrząśnij za ramiona. Dobrą praktyką jest klękanie na jednym kolanie, pamiętaj, że nie znasz tej osoby i na tym etapie nie jesteś w stanie stwierdzić czy poszkodowany śpi, jest pod wpływem alkoholu czy faktycznie jego stan zagraża życiu. Jej reakcja na Twój dotyk może być gwałtowna, dlatego klękając na jednym kolanie będziesz w stanie szybciej od niego odskoczyć, niż gdybyś klękał na dwóch kolanach.

· Jeżeli poszkodowany nadal pozostaje bez reakcji ułóż dłoń w pięść i swoimi kostkami mocno naciśnij na mostek poszkodowanego. W okresie zimowym dobrze jest rozsunąć kurtkę, tak aby między Twoją dłonią, a jego skórą było jak najmniej warstw. Cały czas patrz na twarz poszkodowanego, jeżeli w momencie ucisku na mostek zauważysz grymas na jego twarzy oznacza to, że poszkodowany reaguje na ból – nie musisz już sprawdzać oddechu, zadzwoń na pogotowie i poinformuj ich o tym!

· Jeżeli poszkodowany nie reaguje na ból, połóż jedną rękę na jego czole, a trzy palce drugiej ręki pod jego żuchwę i odchyl głowę do tyłu aby udrożnić drogi oddechowe;

· Przyłóż policzek do ust poszkodowanego sprawdź czy oddycha. Sprawdzając oddech patrz cały czas na klatkę piersiową poszkodowanego – musisz widzieć, że się podnosi! Dodatkowo postaraj się usłyszeć szmery oddechowe i wyczuć ciepło wydychanego powietrza na policzku. Czynność ta powinna trwać 10 sekund – w tym czasie poszkodowany powinien wykonać 2- 3 oddechy! Jeżeli nie stwierdzisz oddechu lub poszkodowany wykona jeden oddech uznajemy, że poszkodowany nie oddycha.

· Teraz przygotuj się do wykonania reanimacji. Pamiętaj aby klatka piersiowa poszkodowanego była możliwie jak najbardziej odkryta (nie wykonuj ucisków klatki piersiowej przez grubą kurtkę czy bluzę).

· Uklęknij przy poszkodowanym w niewielkiej odległości od niego, połóż jedną dłoń na drugą i zapleć ze sobą palce, połóż zaplecione dłonie na środku klatki piersiowej poszkodowanego, wyprostuj łokcie (nie wykonuj ucisków na zgiętych rękach), pochyl się nad poszkodowanym – uciski będą najbardziej efektywne jeżeli między twoimi rękami a klatką piersiową poszkodowanego będzie kąt prosty.

· Kiedy masz pewną i stabilną pozycję zacznij wykonywać uciski klatki piersiowej. Uciski wykonuj z częstotliwością 100/min i na głębokość około 5-6 cm. Jeżeli posiadasz maseczkę do oddychania będziesz wykonywać sekwencję 30:2 (30 ucisków klatki piersiowej i 2 oddechy ratownicze). Jeżeli nie posiadasz maseczki do oddychania pozostań przy samych uciskach klatki piersiowej – wykonuj je bez przerw starając się utrzymać tempo początkowe;

Uciski klatki piersiowej wykonuj do momentu:

· Przyjazdu Zespołu Ratownictwa Medycznego
· Odzyskania oznak życiowych u poszkodowanego

Reanimację możesz przerwać kiedy:

· Poczujesz że opadasz z sił, a dalszy wysiłek mógłby być dla Ciebie niebezpieczny
· Wystąpi jakaś inna sytuacja, która będzie dla ciebie zagrożeniem.

· na samym początku wykonaj 5 oddechów ratowniczych => sprawdź ponownie oddech;

· jeżeli dziecko nie oddycha połóż jedną dłoń na jego klatce piersiowej, a następnie wykonuj 15 ucisków na 2 oddechy ratownicze

· Pamiętaj aby oddechy ratownicze wykonywać w tedy, kiedy posiadasz specjalną maseczkę do oddychania. Jeżeli jej nie masz wykonuj jedynie uciski klatki piersiowej;

· Odsłoń klatkę piersiową poszkodowanego – defibrylator musisz przykleić na gołą skórę;

· Pamiętaj aby poszkodowany był suchy – jeżeli zauważysz, że klatka piersiowa jest wilgotna - wytrzyj ją;

· Jeżeli defibrylator przyklejasz na klatkę piersiową dziecka pamiętaj aby zmienić elektrody na mniejsze (załączone w zestawie);

· Odsuń się od poszkodowanego – teraz trwa analiza rytmu serca;

· Jeżeli defibrylacja będzie zalecana – zauważysz migający przycisk, zostaniesz poinformowany o tym aby go nacisnąć;

· Jeżeli defibrylacja nie będzie zalecana – nie martw się, że zrobiłeś coś źle. W takiej sytuacji kontynuuj reanimację;

· Podczas wyładowania pamiętaj, aby nikt nie dotykał poszkodowanego, zwróć uwagę czy osoby postronne są w dostatecznej odległości;

Miejsca, w których znajdują się defibrylatory są oznakowane:

WHO zaleca aby znajdowały się w miejscach, w których jednocześnie może przebywać powyżej 100 osób.

· Po wykonanej defibrylacji kontynuuj resuscytację krążeniowo – oddechową w sekwencji 30:2 u dorosłych i 15:2 u dzieci.

· Po upływie 2 minut defibrylator wykona ponowna analizę rytmu serca (patrz pkt 6)

· Pamiętaj aby w tym czasie nie dotykać pacjenta;

· Jeżeli wyładowanie będzie konieczne – wykonaj je!

· Następnie kontynuuj reanimację w sekwencji 30:2 u dorosłych i 15:2 u dzieci